Araro ni Kuya Lando [02]

Tiningnan nya ako. Nakita ko na naman ang gwapo nyang mukha pero bakas sa kanya ang sakit na nararamdaman nya. Hindi sya agad nagsalita. Kanina pa sya ganyan. Para akong matutunaw sa tingin nya. Yumuko sya habang tinitiis ang sakit.

Lando: Yung jacket hinarang ko sa hangin. Isusuklob ko din sana sa iyo at baka mapuwing ka kaso nahuli ako. Hahawakan sana kita para hindi matumba kaya lang medyo magalaw ka na. Baka kako masaktan ka masyado kung sa lupa ka babagsak kaya pilit na lang kita sinalo...

Alvin: Hah?

Hindi na s'ya kumibo at pilit pa din na tinitiis ang anuman sakit na nararamdaman nya. Isang malalim na hinga palabas ang ginawa n'ya at tuluyan na syang nakatayo. Hindi sya agad kumilos. Parang tinatantiya nya pa din ang timpla ng kanyang katawan.

Alvin: Hindi ho kayo agad nagsalita na naiipit ko na yung kung anuman dyan sa pagitan ng pantalon nyo. Ayan kayo pa tuloy ang nasaktan.

Tahimik lang sya. Tahimik lagi. Tumingin lang ulit sa akin.

Alvin: Ok ka na ba?

Ka Lando: ...

Alvin: Ok... Paano mo pala dadalhin yung mga palay sa imbakan?

Ka Lando: Sige ho. Sisimulan ko na.

--- Taena. Tindi sa pagkasuplado.

Umalis na sya at tumungo sa kung saan. Ayoko na sya habulin at magtanong pa. Medyo napapahiya lang ako ng konti. Hindi ko alam kung suplado o naiinis sya sa akin. O talaga lang tahimik na tipo ng tao. Pero mabait sya. Akalain mo yun, hero in the making sya agad sa buhay ko. At misteryoso. Kung ako ay isang pusa, oks lang mamatay sa pagka-curious ngayon. Mas lalo pa nga syang naging nakaka-interesado dahil sa gawi nya. Tinatanaw ko sya na naglalakad palayo, nakikita ko ang lapad ng likod nya sa namumutok nya na damit pantaas. Lapad ng balikat at ang laki ng katawan nya. Teka...

Asan yung jacket nya? Umikot-ikot ako ng bahagya at nakita ito malapit sa kinatatayuan ko. Hindi nya na siguro napansin na naiwan nya. May kung anung kagagahan ang pumasok sa isip ko. Inamoy ko ang jacket nya. Amoy lupa. Amoy araw. Amoy pawis ng lalake. Amoy pawis ng magsasakang lalake na naarawan. Eto pala ang amoy ng Ka Lando.

Naglaro sa isipin ko ang posisyon namin kanina. Nakatukod ang aking kaliwang kamay sa kanyang kanan na dibdib. Ang tigas ng laman ng dibdib nya. At ang utong nya nadama ko sa palad ko. Tigas na tigas. Bak-tong si Ka Lando, bakat ang utong. Anu kaya kung nilamas ko ng konti? O di kaya ay pinaikot ang mga palad ko sa utong nya? Sabay na imbis na diniinan ko ang pagkatukod ng tuhod ko sa kanya, ay ikiniskis ng taas-baba sa namumukol na kung ano sa ilalim ng pantalon nya. Siguro habang nakahiga sya imbis na nasaktan sya ay nasarapan sya. Dahil nasarapan sya ay ilalatag nya ang buo nyang katawan sa lupa. Nakalatag ang mga kamay palayo sa kanyang katawan pati na din ang kanyang paa. Magpapaubaya. Paano kaya masarapan ang Ka Lando? E paano kung pumalag?

--- Amo ako dito at gagawin ko lahat ng gusto ko sa iyo. Kapag sinabi ko na maghubad ka, hubad agad!

Naglalaro sa isipan ko ang katawan ng Ka Lando. Pero paano kung tingnan nya na naman ako gamit ang kanyang puppy-eyes? At magmakaawa sa akin na "Huwag kuya, huwag Alvin..."

--- Aw.

"Huwag mo tigilan. Huwag mo ako dahasin. Susunod naman ako sa gusto mo."

--- Hehehehehe.

Pero mas gusto ko yung medyo lumalaban. Medyo nabibigla. Yung mapusok. Yung ayaw na gusto. Yung makikiusap sya sa akin. Kaya lang, may puppy-eyes pa din at sobrang tahimik pa. Baka maghubad lang ng tahimik, humiga, at magmakaawa sa akin sa tingin. Walang energy. Kakahiya. Mapapayakap na lang siguro ako sa hubad nya na katawan, sa malaki nyang katawan... sa pagkalalake nya. Titingnan ang kanyang ka-gwapuhan, dadampian ng daliri ang kanyang mga labi at pisngi, at sasambahin ang katawan nya... Sabay sasakalin ng ubod ng higpit ang burat nya! Jajakolin ng paulit-ulit! Jakolin ko sya ng paulit-ulit hanggang paulit-ulit syang labasan! Habang pupugpugin ng halik ang kanyang leeg paakyat sa puno ng tenga nya at pababa sa kanyang mga labi! Hahalikan ng torrid hanggang hanapin nya ang hangin. Uulit-ulitin hanggang sa labasan sya! Hanggang madinig ko ang kanyang mga halinghing. Hanggang lumabas ng paulit-ulit ang ka-machohan nya. Hanggang hindi ako nagsasawa sa kanya!

--- Lalabasan yata ako sa hayup na Ka Lando na yun! Mangangasul betlog ko sa kanya!

Itiniklop ko na ang jacket nya at inilagay sa isang tabi. Umuupo ako sa kahoy na bangko at tinitigan ang jacket. Sinasariwa ko sa aking isip kung paano ko nakilala ang Ka Lando at kung paano ko na-gustuhan ang mga kurba ng kanyang katawan. Higit sa lahat, ang kanyang ka-gwapuhan. Lalo na kapag tumitingin sya na nakikiusap nang hindi nawawala ang ka-machohan nya. Sana medyo umaayos ako kanina. Dami ko sablay na nagawa, kakahiya din. Hindi ko naman din dapat pagsamantalahan yung tao. Iniisip siguro nun matapobre ako. Ni-hindi man lang pala ako nagpasalamat at pinagsabihan ko pa sya. Ang hirap maging maganda kase.

Nasa gitna ako ng pagmumuni-muni nang matanaw ko ang isang taong nakasumbrero na nakasakay sa isang kalabaw. Hila ng kalabaw ang mababang karwahe na gawa sa kawayan at may maliit na mga gulong. Tumungo ito sa kinalalagyan ng mga palay at natanaw ko na sinimulan ilulan ng taong nakasakay sa kalabaw ang mga sako ng palay paisa-isa. Si Ka Lando ba yun?

Lumapit ako sa kinaroroonan ng lalaki. Papalapit pa lang ako ay nasiguro ko nang sya nga ang Ka Lando, bukod sa damit nya na sya lang ang napansin ko na may ganoong kasuton, ay napansin ko na agad ang malaki nyang pangangatawan. Natigalan ako na lumapit ng tuluyan dahil naunahan ako ng hiya sa mga nagawa ko kanina. Isa pa, baka maka-abala pa ako sa kanya at maka-harang sa dinadaanan nya. Wala naman ako maitutulong din. Nakailan patong din ng palay ang ginawa ng Ka Lando sa karwahe nya. Nang siguro ay matantsa nya nang husto ang bigat ay pinastol nya ang kalabaw pabalik sa kanyang pinanggalingan.

--- Ah. Ganun pala yung paghakot ng palay galing sa gitna ng bukid.

Habang nagsisimula na syang bumalik ay natanaw nya akong nasa gitna pa din ng bukid. Napatigil sya. Isinangga nya ang kanyang kamay sa sikat ng araw na parang wari ay matanaw ako ng maigi. Tinaas nya ang kanyang ulo na para bang tinatanaw ang sikat ng araw. Muli ay tumingin sya sa akin ng direcho. At muli ay tumingin sa sikat ng araw. Pagtingin nya ulit sa akin ay ibinaba nya ang kanyang kamay. Iniwan nya ang kalabaw at karwahe at naglakad papunta sa sa kinatatayuan ko. Mabilis ang kanyang paglakad patungo sa akin. Nakatayo lang ako sa gitna. Natitigilan ako na kumilos. Hindi ko alam kung bakit. Nasa harap ko na ang Ka Lando.

Lando: Huwag ka magpa-araw.

May halong tigas ang mga salita nya. Parang galit. Hindi pa din ako gumagalaw. Nakatingin lang ako sa kanya. Muli ay pilit nya tiningnan ang sikat ng araw habang nakasangga ang kanyang kamay, at muli din ay tiningnan ako. Mabilis ang kanyang mga kilos. Hinubad nya ang pang-ibabaw nya na t-shirt at pinagpag ito sa hangin. Isinuklob nya ang t-shirt nya sa aking ulo, tumabi sa akin at inakbayan ako. Sa kanyang pag-akbay ay hinawakan nya ang aking balikat. Ang higpit ng hawak nya sa aking balikat pero sapat na marahan pa din kaya't hindi ako nasasaktan. Habang naka-akbay ay pilit nya ako na inikot paharap sa kung saan ako galing. Nang nakaharap na kami sa aking pinanggalingan ay hindi nya pa din tinanggal ang kanyang pagkaka-akbay at hindi din binibitawan ang pagkakahawak sa aking balikat. Nagsimula sya maglakad. Napasunod ako dala ng kanyang lakas pero halos nakakaladkad ako dahil sa pagmamadali nya. Hindi pantay-pantay ang matitigas na na putik sa bukid kaya medyo natitisod ako. Sa tuwing natitisod ako ay niyayakap nya ako pahigpit sa kanya para hindi madapa. Pagdating na pagdating namin sa lilim ay agad nya tinanggal ang nakasuklob nyang damit sa akin at tinampal-tampal ako sa kaliwang pisngi.

Lando: Alvin. Alvin. Napaano ka.

Naramdaman ko na palakas ng palakas ang kanyang tampal. Nang mapagtanto ko ay hawak na ng aking kaliwang kamay ang kamay ng Ka Lando na nakahawak sa aking pisngi. Natigil ang kanyang pagtampal. Ipinatong nya naman ang kanyang kabilang kamay sa  aking balikat at humagod papunta sa aking leeg. Napahawak ang isa ko pa na kamay sa kaliwang braso ng Ka Lando.

Ka Lando: Alvin!

Alvin: Po?

Kahit hawak ko na ang kanyang kaliwang braso ay hinagod nya pa din ito sa aking leeg papunta sa aking kanang pisngi. Salo ngayon ng kanyang mga kamay ang aking mukha mula sa pisngi. Hindi ko pa din tinatanggal ang  hawak ko sa kanyang kaliwang kamay at ang kanan ko sa braso nya.

Ka Lando: Alvin.

Alvin: ...

Ka Lando: ...